Op vrijdag 6 december trokken een 350-tal mensen, werknemers en bezorgde burgers, van het Sociaal Huis naar het stadhuis van Oostende tegen de privatisering van de catering, gezinszorg en de aanvullende thuiszorg van het Sociaal Huis. Ze zijn niet kwaad, ze zijn woest.
De week voordien kwam het nieuws van een nakende privatisering als een donderslag bij heldere hemel.
De totaal respectloze behandeling van het personeel, dat het nieuws moest vernemen naar aanleiding van een persconferentie, zit hen hoog. En terecht! De vakbonden werden bovendien niet eens geraadpleegd, van dialoog was geen sprake.
Op 5 december kregen de personeelsleden nog een tweede bittere pil te slikken. Door de aangekondigde acties weigerde Tommelein te praten met de vakbonden over de reeds jaren geleden gevraagde verhoging van het aantal maaltijdcheques voor het personeel. Hij koppelt schaamteloos de staking aan de maaltijdcheques. Je reinste chantage en een flagrant met de voeten treden van het stakingsrecht van de werknemers. 19de eeuwse praktijken dus …
Ook voor deze actie stuurde Tommelein zijn kat. Als bezorgde werknemers het werk neerleggen uit ongerustheid over hun job, hun toekomst en die van hun kinderen en over de dienstverlening aan hun patiënten, dan zou men toch mogen verwachten dat een burgervader even naar hun grieven komt luisteren.
In Oostende kiest het stadsbestuur, Open VLD, N-VA, CD&V én Groen, ervoor basisbehoeften als voeding en zorg uit te besteden aan privébedrijven die volop winst maken. Sociale noden moeten wijken voor winstbejag … Kan Groen, die toch stelt op te komen voor een menselijkere en eerlijkere samenleving en die in Oostende de schepen van woon- en thuiszorg, armoedebeleid, sociaal beleid, seniorenbeleid, jeugdzorg, … levert, zich vinden in deze nakende privatisering van een broodnodige dienst? Of zien we nu haar ware gelaat?
De PVDA kiest resoluut voor sterke openbare diensten met een kwaliteitsvolle dienstverlening naar de burgers toe, en voor vast en volwaardig werk voor iedereen, met een correcte verloning.
De PVDA staat voor “eerst de mensen, niet de winst” en steunt verder de strijd van het getroffen personeel.
