Op 6 oktober 2020 boog de Raad van State zich over het Brugse voorstel van ruimtelijk ordeningsplan van 2017. Daarbij bleef het natuurdomein Klein Appelmoes aan de Astridlaan van Assebroek behouden. Een nieuwe overwinning in de jarenlange strijd van het buurtcomité en een voorbeeld voor de strijd voor een betere maatschappij. De mogelijke doorstart ook van een nieuw debat rond ruimtelijke ordening in Brugge, en rond een nieuwe visie op politiek in Brugge. Het is daarom belangrijk om goed in te zien wat de punten zijn die we moeten onthouden van deze strijd
- Er waren duidelijke eisen op basis van een onderbouwde analyse
Het comité is al bijna 12 jaar bezig om het natuurgebied Klein Appelmoes als dusdanig te laten erkennen. Verschillende bouwmaatschappijen willen er woningen bouwen, maar de ondergrond van het natuurgebied is te drassig om er op een verantwoorde manier te bouwen. Veel huizen zouden voor een groot deel van het jaar het risico hebben om overstromingsproblemen te hebben. Door dat probleem goed te schetsen, kon het comité ook de verdere buurt warm maken voor acties.
- Het comité steunde actief op de buurt
Geen enkele strijd kan slagen zonder de steun van mensen die de strijd mee voeren. Door de druk van de buurt hebben de stad en de provincie kant moeten kiezen tegen het project. Zo werd een discussie die onmogelijk leek ineens evident om door te drukken.
- Het comité bouwde een zo breed mogelijk netwerk uit
In het kader van de meest recente aanvallen op Klein Appelmoes zocht het comité steun bij de andere buurtcomités van Assebroek en bij comités zoals dat van het Katelijne-eiland om van elkaar te leren. Zo was het ook mogelijk om van de ervaring van één comité de ervaring van heel Assebroek te maken, wat ook heeft geholpen om later te mobiliseren voor acties. Ook met progressieve activisten buiten Assebroek werden er contacten gelegd.
- Het comité heeft de kansen gegrepen die er zijn
Net doordat de Raad van State in oktober ging beslissen over Klein Appelmoes, heeft het comité sinds midden september opnieuw grote acties opgezet en via openbare vergaderingen de buurtbewoners op de hoogte gehouden om zo sneller actie te kunnen ondernemen bij een eventuele foute afloop. Ze kregen daardoor meer mogelijkheden om in de pers hun dossier uit te leggen.
- Er was geen consensus binnen het stadsbestuur
In 2011 was het standpunt van de stad nog duidelijk: er moesten en zouden nieuwe woningen komen in het gebied Klein Appelmoes, dixit toenmalig schepen van Ruimtelijke Ordening Mercedes Van Volcem (Open VLD). Onder druk van het actiecomité en de eigen stadsdiensten was het stadsbestuur niet langer eensgezind akkoord. Franky Demon (CD&V) ging door druk mee het standpunt van het comité verdedigen in Brugge, en de beslissing om Klein Appelmoes groen te houden wordt vandaag met enthousiasme gevierd door… Van Volcem. Alleen de sp.a verdedigde het project nog in het stadsbestuur. Het hielp ook dat de N-VA, in 2011 nog in het stadsbestuur, ondertussen in de oppositie zit.
Dit is nog niet het einde. Er zullen nog pogingen volgen van de betonboeren om toch te kunnen bouwen in Klein Appelmoes, en er zijn nog projecten in Assebroek die de weinige open ruimte in de buurt willen overnemen.
-
Niets is definitief verworven, het is belangrijk dat het comité de mensen verder informeert, mobiliseert en organiseert.
-
De vele comités in Assebroek hebben veel van elkaar kunnen leren, maar blijven voorlopig apart mobiliseren. Het comité SOS Klein Appelmoes neemt als comité met de meeste ervaring het best het voortouw in het organiseren van een comité SOS Assebroek, die heel de deelgemeente verbindt.
-
De discussies van de buurtcomités tonen aan dat de wisselwerking tussen het stadsbestuur en de deelgemeenten nog altijd niet van een leien dakje loopt. De buurtcomités moeten van zich blijven laten horen, want de politiek komt niet uit zichzelf luisteren.
