Op 22 januari 2019 hielden de drie grote vakbonden in gemeenschappelijk front een stille stakingsactie aan de poorten van de ziekenhuisgroep AZ Delta, op de campussen van Menen, Roeselare en Torhout. "Het personeel heeft genoeg van de stijgende werkdruk, het stijgende ziekteverzuim (8% gemiddeld maar met een piek 18% bij keuken en ondersteunende diensten), de geplande besparingen op kap van de zorg-aan-bed. Zo moeten wij continu aan kwaliteit inleveren’ aldus de meer dan 125 deelnemers.
Op 22 januari 2019 hielden de drie grote vakbonden in gemeenschappelijk front een stille stakingsactie aan de poorten van de ziekenhuisgroep AZ Delta, op de campussen van Menen, Roeselare en Torhout. "Het personeel heeft genoeg van de stijgende werkdruk, het stijgende ziekteverzuim (8% gemiddeld maar met een piek 18% bij keuken en ondersteunende diensten), de geplande besparingen op kap van de zorg-aan-bed. Zo moeten wij continu aan kwaliteit inleveren’ aldus de meer dan 125 deelnemers.
In juni 2018 voerde men reeds actie gezien het behalen van de internationale kwaliteitslabel JCI en de invoering nieuw computersysteem voor heel wat werkdrukzorgde. Dit kwaliteitslabel na het behalen zorgde niet voor meer zorg. Erger nog, omdat o.a. soep constante temperatuur moet hebben krijgt het personeel geen 15’ soeppauze meer, die er net was gekomen om de kwaliteit te garanderen!
De recente aangekondigde bijkomende besparingen van 13 miljoen euro zorgden terug voor vele vragen op alle diensten, zelfs artsen beginnen de vraag te stellen ‘of ze nog de zorg kunnen volhouden met minder personeel rond het bed’.
Het beleid heeft hierop willen anticiperen met werkgroepen om de zorg anders te organiseren zodat er van 30% zorg aan bed naar 50% zorg aan bed kan gegroeid worden, maar hoe doe je dat met minder personeel, geen vervangingen bij natuurlijke afvloei, vele overuren en ziektes, … "toch niet met een zoveelste middenkader coach aan te werven en allerlei werkgroepvergaderingen", verzuchtte een spoedverpleegkundige.
Daarbovenop wil men centrale diensten zoals de keuken outsourcen en de commerciële spelers de keuken laten overnemen (zelf met belofte dat personeel deels kan overstappen, maar heeft men gedacht aan de verworden rechten van de sector mee over te nemen… neen).
Men verwacht superflexibiliteit thuis blijven (verplicht) bij minder drukte en onder druk extra inspringen bij stijgende drukte, zo blijft de overurenteller stijgen
De vraag blijft: ‘wie zorgt er voor het personeel’?
Wordt vervolgd
